Over thuiszitters

U zult het de laatste jaren wel eens gehoord hebben. Thuiszitters. En u vraagt zich misschien af: Wie zijn ze, wat zijn ze, waar komen ze vandaan en wat willen ze nu eigenlijk? Om deze vragen te kunnen beantwoorden vanuit de thuiszitters zelf, hebben we een adviesraad opgezet door en voor thuiszitters onder de naam Nationale Thuiszitter.

Over wie of wat thuiszitters zijn, zijn de meningen sterk verdeeld. Volgens de een is het een leerling die langer als vier weken niet ingeschreven staat op school of niet naar school gaat zonder geldige reden. Volgens de ander zijn dit de jongeren die niet meer naar school gaan of hier nooit meer aan kunnen/gaan deelnemen.

Met hoeveel we zijn is voor niemand echt duidelijk. Het ministerie van OCW gaat uit van 4.921 maar dit zijn veelal de leerlingen die langer dan 3 maanden niet naar school gaan, inclusief 2.451 leerlingen die ook niet ingeschreven staan op een school. Het werkelijke aantal thuiszitters telt van 15.000 tot uitschieters van 35.000 jongeren. Het is zo moeilijk te schatten omdat er ook jongeren zijn die niet bij instanties als zodanig geregistreerd worden. Door bijvoorbeeld een artikel 5a procedure kan het al zijn dat iemand niet als thuiszitter geregistreerd wordt. En als we dan de thuislozen, de jongeren in de (gesloten) jeugdzorg, de “artikel 5a-ers”, de veilig thuis meldingen en jongeren die zonder opleiding aan het werk zijn meetellen, dan komen we wel in de buurt van deze schrikbarende aantallen uit.

We zien steeds meer gesloopte en gebroken jongeren en ouders voorbijkomen. Mensen die allemaal zich erg goed inzetten, maar de hoge werkdruk niet aankunnen of niet de juiste zorg krijgen die ze weer op weg zou kunnen helpen. Van veel thuiszitters wordt de ontwikkeling onderbroken of geremd, ook als ze nog naar school gaan. De kaders van het onderwijssysteem passen gelukkig nog voor velen, maar al lang niet meer voor de hele groep.

Voor ons is het erg belangrijk dat wie zich dan ook identificeert met het thuiszitter zijn, gehoord wordt. Dat er geluisterd wordt naar de worstelingen en dat er oplossingen komen die passend zijn voor de jongeren. Met respect naar elkaar, democratisch op zoek naar een passende oplossing. In samenwerking met thuiszitters, instanties, organisaties, gemeenten, samenwerkingsverbanden, ouders, adviseurs en de overheid op zoek naar een duurzame oplossing.

Ruimte creëren voor de diverse algemene ontwikkeling op individueel niveau, zodat ieders talent het beste kan worden benut in de samenleving. Op weg naar inclusief onderwijs met een ontwikkelingsgerichte blik.